هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر الگوی تدریس پنج مرحلهای بایبی 5E بر شایستگی تحصیلی و شیفتگی تحصیلی دانشآموزان بود. روش پژوهش شبهآزمایشی (نیمهتجربی) با طرح پیشآزمون- پسآزمون بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانشآموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوم شهر ماکو در سالتحصیلی 99-1398 بود که 30 نفر به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب گردید. برای گردآوری دادهها از مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی (ACES) دی پرنا و الیوت (1999) و مقیاس شیفتگی مارتین و جکسون (2008) فرم کوتاه (FSS) استفاده شد. گروه آزمایش طی 7 جلسه به روش الگوی تدریس پنج مرحلهای بایبی و گروه کنترل به روش سنتی آموزش دیدند. دادهها از طریق تحلیل کواریانس چندمتغیره (مانکوا) در نرمافزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر الگوی تدریس پنج مرحلهای بایبی بر بهبود شایستگی تحصیلی (با ضریب ایتای 5/26%) و شیفتگی تحصیلی (با ضریب ایتای 1/33%) دانشآموزان اثر مثبت دارد. در مجموع، نتایج این پژوهش برتری آموزش مبتنی بر الگوی تدریس پنج مرحلهای بایبی (5E) در افزایش شایستگی تحصیلی و شیفتگی تحصیلی دانشآموزان را نسبت به روش سنتی نشان داد.