1
دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه بیرجند، ایران
2
دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه بیرجند، ایران.
چکیده
پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر یادگیری ترکیبی بر صلاحیتهای یادگیری مادامالعمر دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانشجویان کارشناسی رشته علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه بیرجند در سال 1398- 1397 که تعداد آنها 214 نفر است، بودند. نمونه پژوهش از دانشجویان درس کاربرد مقدمات کامپیوتر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. تعداد اعضای نمونه 60 نفر بودند که در گروه آزمایش و گروه کنترل 30 نفر، بهطور تصادفی قرار گرفتند. آموزش به روش ترکیبی برای گروه آزمایش و برای گروه کنترل به روش معمول ارائه شد. برای گردآوری دادههای از آزمون صلاحیتهای یادگیری مادامالعمر هرسن و اوزونبویلو استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نیز نشان داد روش ترکیبی تفاوت معناداری در صلاحیتهای یادگیری مادامالعمر گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرده است و دلائل آن را میتوان در فرهنگ یادگیری، منابع و امکانات و الگوی بکار گرفته شده برای یادگیری ترکیبی جستجو کرد.