1
دانشگاه آزاداسلامی، باشگاه پژوهشگران و نخبگان، شهرکرد، ایران.
2
استادیار دانشگاه فرهنگیان، ایران.
چکیده
هدف این پژوهش بررسی چالشهای عنصر ارزشیابی برنامهدرسی دانشجویان دوره کارشناسی رشته علومتربیتی دانشگاه فرهنگیان به صورت کیفی، از دیدگاه دانشجویان و مدرسان بوده است. نمونه مورد مطالعه پژوهش از بین مدرسان و دانشجویان گروه علومتربیتی دانشگاه فرهنگیان استان چهارمحال و بختیاری، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و با رعایت اصل اشباعنظری(14 مدرس و 19 دانشجو) انتخاب شدهاند. بهمنظور جمعآوری اطلاعات از روش مصاحبه با هدایت کلیات استفاده شد. برای بررسی روایی از روایی سازه، درونی و بیرونی و برای پایایی از روش بررسی اعضا، بررسی همکار، ناظر بیرونی و چندسوسازی استفاده شد. دادههای پژوهش به روش تحلیل محتوای کیفی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی است که توجه افراطی به ارزشیابی از مهارتهای نظری و محفوظات دانشجویان باعث شد که ارزشیابی مهارتهای عملی آنان مورد توجه قرار نگیرد، اغلب ارزشیابیها بهصورت هدف-محور انجام شده و کمتر به ارزشیابی فرآیند-محور توجه شده است، بین روش ارزشیابی و نوع محتوای ارائه شده تناسب چندانی وجود نداشته است و کمبود زمان و امکانات بر کیفیت ارزشیابیها تأثیر منفی داشته است.