1
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
2
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر الگوی تدریس بدیعهپردازی و الگوی چرخه یادگیری هفت مرحلهای بر بهبود تفکر خلاق دانشآموزان بود. طرح پژوهش به شیوه تجربی و از نوع طرح پیشآزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 96-1395 بودند که از این جامعه تعداد 60 دانشآموز انتخاب و به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای خوشهای در 3 گروه، 2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنیهای گروه آزمایش اول (الگوی تدریس بدیعهپردازی) و آزمودنیهای گروه آزمایش دوم (الگوی چرخهی یادگیری هفت مرحلهای) تحت آموزش قرار گرفتند و در مقابل، گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه تفکر خلاق تورنس استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با روش آماری تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی LSD انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که الگوی تدریس بدیعهپردازی و چرخهی یادگیری هفت مرحلهای بر تفکر خلاق دانشآموزان تأثیر دارد. معلمان میتوانند در تدریس دروس و آموزش بسیاری از مفاهیم جدید از الگوی تدریس بدیعهپردازی به منظور افزایش خلاقیت و نوآوری دانشآموزان استفاده کنند.